Ακόρεστη δίψα

Γιατί ποτέ κανείς δεν εφησυχάζει και με τίποτα;
Γιατί ακόρεστη είναι η δίψα για πολλά;
Μήπως το ποθούμενο πάντα είναι αταίριαστο;
Μήπως δεν το δικαιούμαστε;
Μήπως τα περισσότερα είναι από αυτά που δεν μας ανήκουν;
Η μήπως ο πανικός πως σε όλα υπάρχει ημερομηνία λήξεως
μας ωθεί αδιάκοπα στον να τρέχουμε στο πουθενά;