Ο τρελάρας....

Τρομοκρατούσε τους ισχυρούς της βίας και του μίσους. Μισούσε τους εχθρούς και τους διώκτες της αγάπης. Αγαπούσε παθολογικά τους πιστούς εραστές του ονείρου. 

Ονειρευόταν έναν άλλο κόσμο δίχως διχόνοια και πολέμους. Πολεμούσε τους καταχραστές του φιλότιμου και της συμπόνιας. Συμπονούσε τους αρνητές της αδιαφορίας και της κακολογίας. Κακολογούσε ο ίδιος παντού τους υποκριτές και αδίκως κρίνοντες.  Έκρινε και κατέκρινε των απλών ανθρώπων  την περιφρόνηση. Περιφρονούσε τους δήθεν, τους σαλονάτους και τις ατιμίες. Τιμούσε τους ειλικρινείς, τους ταπεινούς και τους άξιους. Αξίωνε για όλους ανεξαιρέτως την αξιοπρέπεια και το σεβασμό. Σεβόταν την αλήθεια, την ανθρωπιά και την ελευθερία. Ελεύθερη ψυχή ο ίδιος.....Τρομοκρατούσε τους αλαζόνες και εμπαθείς. Μισούσε τους μικρούς και αξιοκατάκριτους.

Περιφρονούσε την αναίδεια και την κενοδοξία. Ζούσε μακριά από τα ανούσια, τα αβέβαια και τα εφήμερα, από τα αντιφατικά, τα φθαρτά και τα βάναυσα. Ζούσε με όλους και μακριά από όλους. Κι όταν όλοι τον φωνάζανε τρελάρα! Εκείνος απλά χαμογελούσε συγκαταβατικά….Αν κάπου συναντήσετε κάποιον να γελά, ενώ όλοι γύρω του τάχουν χαμένα….Αυτός είναι... ο τρελάρας....Αγνοείστε τον!