παντού τα ίδια κρίματα
Τόσα
χρόνια τώρα, από μυριάδες ανθρώπους, ποτάμια τα δάκρυα και της ανθρωπότητας τα κρίματα ακόμα να
ξεπλυθούν! Παρασέρνονται και καταλήγουν στη θάλασσα αλλά επιπλέουν και δε
βυθίζονται. Συνεχίζουν να ταξιδεύουν στον κόσμο! Παντού τα ίδια κρίματα, ο
ίδιος αβάσταχτος πόνος, τα ίδια μαύρα δάκρυα….
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου