Αγνώριστη προβάλλεις στη θωριά της ψυχής μου..
Πολύ βαθιά σκαμμένα τα σημάδια του χρόνου και ευδιάκριτα
με το λιχνάρι της διαίσθησης!
Το ξέρω....αντιστάθηκες, αλλά δε γινότανε κι αλλιώς...
Τελικά παντού υπάρχουν όρια ακόμα και στα όνειρα....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου