Σάββατο 26 Μαρτίου 2011

Θλιμμένα δειλινά

Πάντα μικρές ήταν οι προσμονές μου, 
έτσι,για να χωράνε  και στο πιο 
ανάλαφρο σύννεφο. 
Κι όμως διαψεύστηκαν όλες!!!
Μολύβι γίνανε στο χρόνο και βυθίστηκαν 

στον άπατο βυθό του απραγματοποίητου.
Μάταια τώρα αναζητώ σημάδι τους 

στα θλιμμένα δειλινά
και στην άκρη της θάλασσας.......
Τα κύματα μονάχα ψευδαισθήσεις ξεβράζουν...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου