Η πρώτη αρχή είναι χωρίς αρχή

H ιστορία της ανθρωπότητας είναι μια διαρκής προσπάθεια κατανόησης του κόσμου, είναι η ιστορία της ελεύθερης σκέψης και της αναζήτησης της αλήθειας. Σ΄αυτή την ιστορία της ανθρωπότητας δεν έχει καταγραφεί κοινωνία ανθρώπων ή πολιτισμός, που να μην αναρωτήθηκε για το πως δημιουργήθηκε το σύμπαν, πως εμφανίστηκε η ζωή στον πλανήτη μας και ποιός είναι ο προορισμός του ανθρώπου. Μπορεί ο πλανήτης Γη, που μας φιλοξενεί, να είναι μια μεγάλη σφαίρα που περιστρέφεται γύρω από τον άξονά της, αλλά μπροστά στο άπειρο δεν είναι παρά ένα μόριο μόνον της άπειρης ύλης. Η ύλη είναι η μόνη αδιαμφισβήτητη αντικειμενική πραγματικότητα, αφού πέφτει άμεσα στην αντίληψή μας με τις αισθήσεις. Εκείνο, όμως, που διχάζει την ανθρώπινη σκέψη είναι το ποιός έκανε την ύλη και αν η ύπαρξή της είναι αιώνια. Η παραδοχή της αδημιούργητης ύλης φαίνεται να βολεύει όλους αυτούς που ερμηνεύουν τη δημιουργία του σύμπαντος χωρίς τη θεϊκή παρέμβαση, γιατί η μη ύπαρξη του Θεού τους απαλλάσσει από την αναζήτηση απαντημάτων σε μια σειρά νέων ερωτημάτων, όπως και το Θεό ποιος τον δημιούργησε, ή πριν ο Θεός δημιουργήσει το σύμπαν τι υπήρχε και πάει λέγοντας. Η αναζήτηση αιτίας για την πρώτη αρχή, σε κάποιους εισάγει άμεσα την αμφισβήτησή της ως πρώτης αρχής, γι αυτό και όσοι αποδέχονται ως πρώτη αρχή το Θεό, πιστεύουν πως η πρώτη αρχή είναι χωρίς αρχή, δηλαδή χωρίς αιτία, οπότε δεν ανακύπτουν περαιτέρω ερωτήματα με το πώς και το γιατί. Άλλοι πάλι για να απεγκλωβιστούν από την παραδοχή της θεϊκής παρέμβασης στη δημιουργία της ζωής, κατέφευγαν στην αυθαιρεσία της προκατάληψης περί τυχαιότητας των πάντων. Αυτοί, όλα τα απέδιδαν στην τύχη, αλλά στην προσπάθειά τους να απομακρυνθούν και να αποφύγουν την  πίστη σε Θεό δημιουργό αυτοπαγιδεύτηκαν σε άλλη αλλοπρόσαλλη πίστη, γιατί η παραδοχή της τυχαίας εμφάνισης της ζωής προϋποθέτει αναμφίβολα πίστη όχι σε μία, ούτε σε δύο, αλλά σε πλήθιος συμπτώσεων....

Από το βιβλίο του Ηλ.Μάρκου «ΙΧΝΗΛΑΤΩΝΤΑΣ ΤΑ ΣΗΜΑΔΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ»