Βραδινή της σκέψης περιπλάνηση

Με τη σκέψη του περιπλανιέται σε μακρινούς δρόμους,
οδοιπορεί σε μοναχικές δυσδιάβατες διαδρομές
και ιχνηλατεί τα σημάδια αυτών που προηγήθηκαν….
Τις πατημασιές αυτών που βημάτισαν σε αλλοτινούς καιρούς
Είχαν, όμως, σβηστεί απ΄τους ανεμοστρόβιλους του χρόνου
Κάποιες ρωγμές, διάσπαρτες εδώ κι εκεί, μαρτυρούσαν
τον προορισμό των δακρύων απ΄τα μάτια των πονεμένων..
Όλων αυτών που βίωσαν την ερήμωση της κοσμοσυρροής
τη βαθιά μοναξιά, την απομόνωση και την εγκατάλειψη!
Έτσι, λοιπόν, απόψε κι αυτός σεργιανίζει στα ίδια μέρη
εκεί όπου η ανθρωπιά με την αγάπη δεν έχουν πρόσβαση
Περπάτησε αρκετά, μέχρι που χάθηκε μέσα στη βουή του όχλου
Πουθενά δεν αντάμωσε την αλληλεγγύη και τη συμπόνια
Κάποτε έφτασε στο κρίσιμο σταυροδρόμι της περίσκεψης
και διάλεξε την κατεύθυνση που σηματοδοτούσε την ελπίδα! 

Σαν έστριψε συνάντησε κι άλλους πρόθυμους για συνοδοιπορία
Αναχάρηκε και ξεδίπλωσε με μιας το λάβαρο του αγώνα
το σύνθημα για την επανάσταση της αδελφοσύνης των λαών
της απελευθέρωσης των ανθρώπων από τα δεσμά της κακίας
Και τότε οι συνακόλουθοι άρχισαν να φυλλορροούν
Οι λιγοστοί που συνέχισαν φοβισμένοι, λιποτάκτησαν αργότερα
Όταν τον είδαν ν΄ανηφορίζει φορτωμένος το σταυρό στην πλάτη
Η συνέχιση της πορείας γνωστή, εδώ και πολλούς αιώνες τώρα
αλλά δεν την αντέχει ούτε η σκέψη, γι αυτό και υποχωρεί!
Αποζητά τη λύτρωση συμμαχώντας με την πραγματικότητα
κι εκείνη αμείλικτη, όπως πάντα, επαναεπιβεβαιώνει την αλήθεια
Καθένας τα σταυρό του χρέους, τον σηκώνει μόνος του……

Η.Κ.ΜΑΡΚΟΥ